- Αββακούμ
- I
Προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης (ένας από τους 12 ελάσσονες) και άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Εορτάζεται στις 2 Δεκεμβρίου. Καταγόταν από τη φυλή Συμεών και από την περιοχή Βεθησουχαρεί της Ιουδαίας. Έζησε τον 7ο αι. π.Χ., πιθανόν στα χρόνια του βασιλιά Ιωσίου (640-609). Η προφητεία του για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Χαλδαίους επαληθεύτηκε με την εισβολή του Ναβουχοδονόσορ στην Ιουδαία. Το βιβλίο προφητειών του A. προβλέπει την εμφάνιση ενός μεγάλου προφήτη, που θα σώσει όχι μόνο τους Ισραηλίτες αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα. Η παγκοσμιότητα των εντολών του Θεού, στην οποία πίστευε o A., άσκησε επίδραση στον χριστιανισμό, ενώ το στοιχείο της πίστης, στο οποίο στήριζε τη σωτηρία, του έδωσε –από τον Απόστολο Παύλο– τον τίτλο του προφήτου της πίστεως.Σχόλια στο βιβλίο του Α. βρέθηκαν το 1947 ανάμεσα στα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας. Στα έγγραφα αυτά, που αποτελούσαν τα ιερά κείμενα της κοινότητας του Κουμράν (την ταυτίζουν προς τους Εσσαίους) και ανάγονται στον 2o-1o αι. π.Χ., φαίνεται πως o Α. και οι προφητείες του κατείχαν κεντρική θέση.IIΌνομα δύο αγίων της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας.1. Νεομάρτυρας. Εορτάζεται στις 6 Αυγούστου. Σύμφωνα με τον κώδικα Ω89 της μονής Λαύρας του Αγίου Όρους, ο Α. μαρτύρησε στις 6 Αυγούστου 1628 στη Θεσσαλονίκη.2. Εορτάζεται μαζί με τον προφήτη Α. στις 2 Δεκεμβρίου. Ασκήτεψε στα όρη της Σολέας της Κύπρου. Πιθανότατα ήταν ένας από τους Αλαμάνους (Έλληνες μισθοφόρους) του Γερμανού αυτοκράτορα Κονράδου Γ’, που μετά τη B’ Σταυροφορία (1147-49) κατέφυγαν και ασκήτεψαν σε διάφορα μέρη της Κύπρου.
Dictionary of Greek. 2013.